projektowanie architektura wnętrz

Jedna z największych katastrof w historii mostownictwa wydarzyła się w czasie budowy mostu kolejowego przez rzekę św. Wawrzyńca w Quebec (Kanada). Był to wspornikowy most stalowy dwutorowy, którego główne przęsło, z podwieszonym odcinkiem środkowym, zaprojektowano pierwotnie rozpiętości 480 m. (Steinman, Watson, 1957; Godard, 1924; Hammond, 1958). W roku 1900 do opracowania projektu zaproszono Teodora Coopera – jednego z najwybitniejszych inżynierów mostowych w Ameryce – zalecając mu zwiększenie rozpiętości przęsła do 549 m. Zmiana ta umożliwiała zmniejszenie wymiarów i głębokości posadowienia fundamentów. Projekt został przerobiony z zachowaniem jednak poprzedniego udźwigu mostu. Ze względu na bardzo duży koszt tego obiektu wywierano nacisk na projektanta, by ograniczył, na ile to możliwe, zużycie stali. Również ze względów oszczędnościowych nie przewidziano funduszy na badania doświadczalne, pomocne przy opracowaniu projektu. Roboty zostały rozpoczęte w 1904 r. i przebiegały sprawnie. Latem 1907 r. było gotowe południowe boczne przęsło i z wysuniętej części wspornikowej przęsła głównego rozpoczęto montaż części podwieszonej. Budowę przęsła głównego prowadzono równocześnie od obu filarów. [więcej w: utylizacja eternitu, mechanizm zwrotniczy, gabloty wewnętrzne ]

Komantarze do artykulu sa obecnie zamkniete, popros administratora strony o ich otwarcie jesli chcesz wziasc udzial w dyskusji pod artykulem. Kontakt do administracji w zakladce kontakt.(Mozliwe jest rowniez przeslanie propozycji tematow ktore mozemy uwzglednic w nastepnych naszych artykulach, bedziemy wdzieczni za wasze cenne sugestie i postaramy sie je wykorzystac przy kolejnych wpisach.)